zabullíais
Español[editar]
zabullíais | |
seseante, yeísta (AFI) | [sa.β̞uˈʝi.ai̯s] |
seseante, no yeísta (AFI) | [sa.β̞uˈʎi.ai̯s] |
seseante, sheísta (AFI) | [sa.β̞uˈʃi.ai̯s] |
seseante, zheísta (AFI) | [sa.β̞uˈʒi.ai̯s] |
no seseante, yeísta (AFI) | [θa.β̞uˈʝi.ai̯s] |
no seseante, no yeísta (AFI) | [θa.β̞uˈʎi.ai̯s] |
silabación | za-bu-llí-ais1 |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | i.ais |
Forma verbal[editar]
- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito imperfecto de indicativo de zabullir.
Referencias y notas[editar]
- ↑ Dos vocales seguidas no pueden separarse nunca a final de línea, formen diptongo, triptongo o hiato. Para palabras con h intercalada, se actuará como si esta letra muda no existiese. Quedan exceptuadas de esta consideración las palabras compuestas. Más información.