hon
Francés[editar]
hon | |
pronunciación (AFI) | [ɔ̃] |
rima | ɔ̃ |
Etimología[editar]
Onomatopéyica
Interjección[editar]
- 1
- Grito de descontento.
Francés antiguo[editar]
hon | |
pronunciación | falta agregar |
Sustantivo masculino[editar]
Galés[editar]
hon | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Adjetivo demostrativo femenino singular[editar]
- 1
- Esta.
Véase también[editar]
Rumano[editar]
hon | |
pronunciación (AFI) | [hon] |
Etimología[editar]
Del inglés hone ("afiladera").2
Sustantivo neutro[editar]
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un hon | niște honuri |
Genitivo– Dativo |
unui hon | unor honuri |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
honul | honurile |
Genitivo– Dativo |
honului | honurilor |
Vocativo | Singular | Plural |
honule hone |
honurilor |
- 1
- Afiladera.
Información adicional[editar]
Sueco[editar]
hon | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Pronombre[editar]
- 1
- Ella
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Wikcionario:Desambiguación
- Francés
- FR:Rimas:ɔ̃
- FR:Palabras de origen onomatopéyico
- FR:Interjecciones
- Francés antiguo
- FRO:Sustantivos
- FRO:Sustantivos masculinos
- FRO:Grafías alternativas
- Galés
- CY:Adjetivos
- CY:Adjetivos demostrativos
- Rumano
- RO:Palabras provenientes del inglés
- RO:Sustantivos
- RO:Sustantivos neutros
- Sueco
- SV:Pronombres