interrogatori
Catalán[editar]
interrogatori | |
central (AFI) | [in.tə.ru.ɣəˈto.ɾi] |
valenciano (AFI) | [in.te.ro.ɣaˈto.ɾi] |
baleárico (AFI) | [in.tə.ro.ɣəˈto.ɾi] |
acentuación | llana |
longitud silábica | hexasílaba |
rima | o.ɾi |
Etimología[editar]
Del latín interrogatorius.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
interrogatori | interrogatoris |
Véase también[editar]
- Wikipedia en catalán tiene un artículo sobre interrogatori..
Italiano[editar]
interrogatori | |
pronunciación (AFI) | /in.ter.ro.ɡaˈtɔ.ri/ |
silabación | in-ter-ro-ga-to-ri |
acentuación | llana |
longitud silábica | hexasílaba |
rima | ɔ.ri |
Forma sustantiva[editar]
- 1
- Forma del plural de interrogatorio: "interrogatorios".