pacatior
Latín[editar]
pācātior | |
clásico (AFI) | [paːˈkaː.tɪ.ɔr] |
rima | a.ti.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | pācātior | pācātius | pācātiōrēs | pācātiōra |
Vocativo | pācātior | pācātius | pācātiōrēs | pācātiōra |
Acusativo | pācātiōrem | pācātius | pācātiōrēs | pācātiōra |
Genitivo | pācātiōris | pācātiōris | pācātiōrum | pācātiōrum |
Dativo | pācātiōrī | pācātiōrī | pācātiōribus | pācātiōribus |
Ablativo | pācātiōre | pācātiōre | pācātiōribus | pācātiōribus |
- 1
- Comparativo de pācātus.