park
Inglés[editar]
park | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del inglés medio park.
Sustantivo[editar]
- 1
- Parque.
Polaco[editar]
park | |
pronunciación (AFI) | /park/ |
silabación | park |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ark |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
park | parki |
Genitivo (Dopełniacz) |
parku | parków |
Dativo (Celownik) |
parkowi | parkom |
Acusativo (Biernik) |
park | parki |
Instrumental (Narzędnik) |
parkiem | parkami |
Locativo (Miejscownik) |
parku | parkach |
Vocativo (Wołacz) |
parku | parki |
- 1
- Parque.
Sueco[editar]
park | |
pronunciación (AFI) | [ˈpark] |
Etimología[editar]
Del inglés park, con el mismo significado; a su vez del francés parc ("parque")
Sustantivo[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | park | parken | parker | parkerna |
Genitivo | parks | parkens | parkers | parkernas |
- 1
- Parque. Espacio público con jardines, zona de juegos, áreas arboladas. etc.
- 2
- Parque. Espacio grande destinado a conservar zonas naturales o a ciertas actividades propias de espacios abiertos.
- 3
- Parque, instalaciones. Espacio destinado al almacenamiento temporal de máquinas, vehículos, etc.
Locuciones[editar]