ager
Latín[editar]
ager | |
clásico (AFI) | [ˈäɡɛr] ⓘ |
eclesiástico (AFI) | [ˈäːd͡ʒer] |
rima | a.ɡer |
Etimología 1[editar]
Del protoitálico *agro-, y este del protoindoeuropeo *h₂éǵros.1 Compárese el sánscrito अज्र (ajra), el griego micénico 𐀀𐀒𐀫 (a-ko-ro), el griego antiguo ἀγρός (agrós), el armenio antiguo արտ (art), el gótico 𐌰𐌺𐍂𐍃 (akrs) y el alemán antiguo ackar.1
→ agō.
Sustantivo masculino[editar]
2.ª declinación (-er)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | ager | agrī |
Vocativo | ager | agrī |
Acusativo | agrum | agrōs |
Genitivo | agrī | agrōrum |
Dativo | agrō | agrīs |
Ablativo | agrō | agrīs |
Información adicional[editar]
- Derivados: agralis, agraria, agrarius, agraticum, agrestis, agricola, agricultio, agricultor, agricultura, agrimensor, agripeta, agrosus
Descendientes[editar]
Umbro[editar]
ager | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1[editar]
Del protoindoeuropeo *h₂éǵros.
Sustantivo[editar]
- 1 Agro, geografía
- Campo.
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 29. ISBN 978-90-04-16797-1