attributio
Latín[editar]
attributiō | |
clásico (AFI) | [at.trɪˈbʊ.tɪ.oː] |
variantes | adtributiō |
rima | u.ti.o |
Etimología[editar]
De attribuō, -ere ("asignar") y el sufijo tiō, y aquel del prefijo ad- y tribuō, -ere ("asignar").1
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | attributiō | attributiōnēs |
Vocativo | attributiō | attributiōnēs |
Acusativo | attributiōnem | attributiōnēs |
Genitivo | attributiōnis | attributiōnum |
Dativo | attributiōnī | attributiōnibus |
Ablativo | attributiōne | attributiōnibus |
- 1
- Acto de asignar, designar, dar: atribución, subvención.1
- 2 Derecho
- Transferencia de una deuda a una persona que se hará cargo de todas las responsabilidades de esta.1
- 3 Retórica
- Atribución de una cualidad.1