coraçon
Castellano antiguo[editar]
coraçon | |
antigua (AFI) | /ko.ɾa.ˈt͡son/ |
Etimología[editar]
Del latín cor, y éste del protoindoeuropeo *ḱḗr ("corazón").
Sustantivo masculino[editar]
- 1 Anatomía
- Corazón.
- Ejemplo:
con obras de amor é coraçon puro.Juan Alfonso de Baena. Cancionero de Baena.
Información adicional[editar]
Galaicoportugués[editar]
coraçon | |
pronunciación (AFI) | /ko.ɾa.ˈt͡sõ/ |
grafías alternativas | coraçõ |
Etimología[editar]
Del latín cor, y este del protoindoeuropeo *ḱḗr ("corazón").
Sustantivo masculino[editar]
Información adicional[editar]
Mirandés[editar]
coraçon | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del latín cor, y este del protoindoeuropeo *ḱḗr ("corazón").
Sustantivo masculino[editar]
- 1 Anatomía
- Corazón.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Castellano antiguo
- OSP:Palabras provenientes del latín
- OSP:Sustantivos
- OSP:Sustantivos masculinos
- OSP:Anatomía
- Galaicoportugués
- ROA-OPT:Palabras provenientes del latín
- ROA-OPT:Sustantivos
- ROA-OPT:Sustantivos masculinos
- ROA-OPT:Anatomía
- ROA-OPT:Términos en sentido figurado
- Mirandés
- MWL:Palabras provenientes del latín
- MWL:Sustantivos
- MWL:Sustantivos masculinos
- MWL:Anatomía