kunta
Finés[editar]
kunta | |
pronunciación (AFI) | [ˈkun̪ˌt̪ɑ̝] |
silabación | kun-ta |
longitud silábica | bisílaba |
rima | untɑ |
Etimología 1[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | kunta | kunnat |
Genitivo | kunnan | kuntien (kuntain1) |
Partitivo | kuntaa | kuntia |
Acusativo | kunta | kunnat |
Acusativo 2 | kunnan | |
Inesivo | kunnassa | kunnissa |
Elativo | kunnasta | kunnista |
Ilativo | kuntaan | kuntiin |
Adesivo | kunnalla | kunnilla |
Ablativo | kunnalta | kunnilta |
Alativo | kunnalle | kunnille |
Esivo | kuntana | kuntina |
Traslativo | kunnaksi | kunniksi |
Abesivo | kunnatta | kunnitta |
Instructivo | kunnin | |
Comitativo | kuntine (+ sufijo posesivo) | |
1 raro, arcaico o poético |
Sufijo[editar]
- 3
- Utilizado para crear sustantivos colectivos..
Ihminen (persona) + kunta = ihmiskunta (la humanidad).
- 4
- Utilizado para aproximar una cantidad..
Sata (cien) + kunta = satakunta (cerca de cien, más o menos cien).
Términos derivados[editar]
Eläinkunta (reino Animalia), kasvikunta
Yagán[editar]
kunta | |
pronunciación (AFI) | [ˈkun.ta] |
Etimología 1[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adverbio interrogativo[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ Guerra Eissmann, Ana María (2015). Key, Mary Ritchie & Comrie, Bernard (ed.): «Yagán Dictionary» (en inglés). The Intercontinental Dictionary Series. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Golbert de Goodbar, Perla (1977). Yagán, las partes de la oración.