observer

De Wikcionario, el diccionario libre

Francés[editar]

observer
pronunciación (AFI) [ɔp.sɛʁ.ve]
homófonos observaiobservéobservéeobservéesobservésobservez
rima e

Etimología 1[editar]

Del francés medio observer, y este del francés antiguo observer u osserver, del latín observare, del latín servare, del protoindoeuropeo *ser-.

Verbo transitivo[editar]

1
Observar.

Locuciones[editar]

locuciones

Información adicional[editar]

Francés antiguo[editar]

observer
pronunciación falta agregar
grafías alternativas osserver

Etimología 1[editar]

Del latín observare, y este del latín servare, del protoindoeuropeo *ser-.

Verbo transitivo[editar]

1
Observar.
2
Celar o vigilar.
3
Seguir.

Francés medio[editar]

observer
pronunciación falta agregar

Etimología 1[editar]

Del francés antiguo observer y osserver, y estos del latín observare, del latín servare, del protoindoeuropeo *ser-.

Verbo transitivo[editar]

1
Observar.

Información adicional[editar]

Inglés[editar]

observer
Reino Unido (AFI) /əbˈzɜː.və/
/ɒbˈzɜː.və/
EE. UU. (AFI) /əbˈzɝ.vɚ/
/ɑbˈzɝ.vɚ/

Etimología 1[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo[editar]

Singular Plural
observer observers
1
Observador.

Latín[editar]

observer
clásico (AFI) [ɔpˈs̠ɛru̯ɛr]
eclesiástico (AFI) [obˈsɛrver]
rima er.u̯er

Forma flexiva[editar]

Forma verbal[editar]

1
Primera persona del singular del presente pasivo de subjuntivo de observō.

Referencias y notas[editar]

  • VV. AA. (1932–1935). "observer". En: Dictionnaire de l'Académie Française. París: Hachette, octava edición
  • Harper, Douglas (2001–2020). «observe». En: Online Etymology Dictionary.