zango
Vasco[editar]
zango | |
pronunciación | falta agregar |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | zango | zangoa | zangoak |
Ergativo | zangok | zangoak | zangoek |
Dativo | zangori | zangoari | zangoei |
Genitivo | zangoren | zangoaren | zangoen |
Comitativo | zangorekin | zangoarekin | zangoekin |
Benefactivo | zangorentzat | zangoarentzat | zangoentzat |
Causativo | zangorengatik | zangoarengatik | zangoengatik |
Instrumental | zangoz | zangoaz | zangoez |
Inesivo | zangotan | zangoan | zangoetan |
Separativo | zangotako | zangoko | zangoetako |
Adlativo | zangotara | zangora | zangoetara |
Adl. extremo | zangotaraino | zangoraino | zangoetaraino |
Ac. adlativo | zangotarantz | zangorantz | zangoetarantz |
Adverbial | zangotarako | zangorako | zangoetarako |
Ablativo | zangotatik | zangotik | zangoetatik |
Partitivo | zangorik | - |
-
|
Prolativo | zangotzat | - |
-
|
Etimología[editar]
Del castellano antiguo çanco,1 o de alguna otra lengua romance, probablemente de origen germánico.2 Compárese el español zanco, zanca, el italiano zanca, cianca o el inglés shank ("tibia").
Sustantivo inanimado[editar]
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ Trask, Larry R. (2008). en Max W. Wheeler: Etymological Dictionary of Basque. Sussex: University of Sussex.
- ↑ Pianigiani, Ottorino (1907). "zanca". En: Vocabolario etimologico della lingua italiana. Roma: Albrighi, Segati e C.