κήρυξ
Griego antiguo[editar]
κήρυξ | |
clásico (AFI) | [kɛ̌ː.ryːks] |
koiné inicial (AFI) | [ˈke̝.ryks] |
koiné final (AFI) | [ˈci.ryks] |
bizantino inicial (AFI) | [ˈci.ryks] |
bizantino final (AFI) | [ˈci.riks] |
transliteraciones | kḗryx |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino[editar]
- 2
- Predicador.