Ἰνδοὶ

De Wikcionario, el diccionario libre

Griego antiguo[editar]

Ἰνδοὶ
clásico (AFI) [in.dòi̯]
koiné (AFI) [inˈdy]
bizantino inicial (AFI) [inˈdy]
bizantino final (AFI) [inˈdi]

Etimología 1[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo masculino propio[editar]

1
Indios.
  • Ejemplo:

Ταὓτα οἱ Ἰνδοὶ καὶ ὁ βασιλεὺς αὐτὣν ἀκούοντες ἐγέλων, ὡς τὁ εἰκός,.Λουκιανός ο Σαμοσατεύς. Διόνυσος. Editorial: Les Belles Lettres. 2009.ª ed.

Descendientes[editar]

descendientes

Referencias y notas[editar]