custos
Latín[editar]
custōs | |
clásico (AFI) | [ˈkʊs.toːs] |
rima | us.tos |
Etimología[editar]
Incierta.1
Sustantivo masculino y femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | custōs | custōdēs |
Vocativo | custōs | custōdēs |
Acusativo | custōdem | custōdēs |
Genitivo | custōdis | custōdum |
Dativo | custōdī | custōdibus |
Ablativo | custōde | custōdibus |
- 2
- Preceptor.
- 3
- El o la que guarda.
Referencias y notas[editar]
- ↑ de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 159. ISBN 978-90-04-16797-1