expertior
Latín[editar]
expertior | |
clásico (AFI) | [ɛksˈpɛr.tɪ.ɔr] |
rima | er.ti.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | expertior | expertius | expertiōrēs | expertiōra |
Vocativo | expertior | expertius | expertiōrēs | expertiōra |
Acusativo | expertiōrem | expertius | expertiōrēs | expertiōra |
Genitivo | expertiōris | expertiōris | expertiōrum | expertiōrum |
Dativo | expertiōrī | expertiōrī | expertiōribus | expertiōribus |
Ablativo | expertiōre | expertiōre | expertiōribus | expertiōribus |
- 1
- Comparativo de expertus.