haustus
Latín[editar]
| haustus | |
| clásico (AFI) | [ˈhaʊs.tʊs] |
| variantes | haurītus |
| rima | au̯s.tus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | haustus | hausta | haustum | haustī | haustae | hausta |
| Vocativo | hauste | hausta | haustum | haustī | haustae | hausta |
| Acusativo | haustum | haustam | haustum | haustōs | haustās | hausta |
| Genitivo | haustī | haustae | haustī | haustōrum | haustārum | haustōrum |
| Dativo | haustō | haustae | haustō | haustīs | haustīs | haustīs |
| Ablativo | haustō | haustā | haustō | haustīs | haustīs | haustīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de hauriō.