interrogatori

De Wikcionario, el diccionario libre

Catalán[editar]

interrogatori
central (AFI) [in.tə.ru.ɣəˈto.ɾi]
valenciano (AFI) [in.te.ro.ɣaˈto.ɾi]
baleárico (AFI) [in.tə.ro.ɣəˈto.ɾi]
acentuación llana
longitud silábica hexasílaba
rima o.ɾi

Etimología[editar]

Del latín interrogatorius.

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
interrogatori interrogatoris
1
Interrogatorio.

Véase también[editar]

Italiano[editar]

interrogatori
pronunciación (AFI) /in.ter.ro.ɡaˈtɔ.ri/
silabación in-ter-ro-ga-to-ri
acentuación llana
longitud silábica hexasílaba
rima ɔ.ri

Forma sustantiva[editar]

1
Forma del plural de interrogatorio: "interrogatorios".

Referencias y notas[editar]