krasch
Sueco[editar]
krasch | |
pronunciación (AFI) | [ˈkraʂː] [ˈkraɧː] |
Etimología 1[editar]
Del alemán Krasch, onomatopéyica.
Sustantivo[editar]
Singular | ||
---|---|---|
Indefinido | Definido | |
Nominativo | krasch | kraschen |
Genitivo | kraschs | kraschens |
Sustantivo[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | krasch | kraschen | krascher | krascherna |
Genitivo | kraschs | kraschens | kraschers | kraschernas |
- 2
- Choque.
- 3
- Desplome, caída; desmoronamiento; catástrofe; crac.
- 4
- Fracaso.