kredit
Danés[editar]
kredit | |
pronunciación (AFI) | [kʀɛˈdid] |
contabilidad (AFI) | [ˈkʀɛdit] |
Etimología 1[editar]
Sustantivo común[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinido | definido | indefinido | definido | |
Nominativo | kredit | kreditten
|
kreditter
|
kreditterne
|
Genitivo | kredits | kredittens
|
kreditters
|
kreditternes
|
- 1 Finanzas
- Crédito.
Véase también[editar]
Etimología 2[editar]
Del latín credit.
Sustantivo común[editar]
no declinación
Sueco[editar]
kredit | |
pronunciación (AFI) | [kreˈdiːt] |
contabilidad (AFI) | [ˈkreːdit] |
Etimología 1[editar]
Sustantivo común[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | kredit | krediten | krediter | krediterna |
Genitivo | kredits | kreditens | krediters | krediternas |
- 1 Finanzas
- Crédito.
Véase también[editar]
Etimología 2[editar]
Del latín credit.
Sustantivo común[editar]
no declinación