miaŭi
Esperanto[editar]
| miaŭi | |
| pronunciación (AFI) | [miˈau̯.i] |
Etimología[editar]
Verbo intransitivo[editar]
- 1
- Maullar.
Conjugación[editar]
| Participio nominal | Participio adjetivo | Gerundio | |||||||||
| Infinitivo | miaŭi | Presente | miaŭas | miaŭanto | miaŭato | miaŭanta | miaŭata | miaŭante | miaŭate | Presente | |
| Imperativo | miaŭu | Pasado | miaŭis | miaŭinto | miaŭito | miaŭinta | miaŭita | miaŭinte | miaŭite | Pasado | |
| Condicional | miaŭus | Futuro | miaŭos | miaŭonto | miaŭoto | miaŭonta | miaŭota | miaŭonte | miaŭote | Futuro | |
| Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | ||||||