operosior
Latín[editar]
operōsior | |
clásico (AFI) | [ɔ.pɛˈroː.sɪ.ɔr] |
rima | o.si.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | operōsior | operōsius | operōsiōrēs | operōsiōra |
Vocativo | operōsior | operōsius | operōsiōrēs | operōsiōra |
Acusativo | operōsiōrem | operōsius | operōsiōrēs | operōsiōra |
Genitivo | operōsiōris | operōsiōris | operōsiōrum | operōsiōrum |
Dativo | operōsiōrī | operōsiōrī | operōsiōribus | operōsiōribus |
Ablativo | operōsiōre | operōsiōre | operōsiōribus | operōsiōribus |
- 1
- Comparativo de operōsus.