probatior
Latín[editar]
| probātior | |
| clásico (AFI) | [prɔˈbaː.tɪ.ɔr] |
| rima | a.ti.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | probātior | probātius | probātiōrēs | probātiōra |
| Vocativo | probātior | probātius | probātiōrēs | probātiōra |
| Acusativo | probātiōrem | probātius | probātiōrēs | probātiōra |
| Genitivo | probātiōris | probātiōris | probātiōrum | probātiōrum |
| Dativo | probātiōrī | probātiōrī | probātiōribus | probātiōribus |
| Ablativo | probātiōre | probātiōre | probātiōribus | probātiōribus |
- 1
- Comparativo de probātus.