suetior
Latín[editar]
| suētior | |
| clásico (AFI) | [sʊˈeː.tɪ.ɔr] |
| rima | e.ti.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | suētior | suētius | suētiōrēs | suētiōra |
| Vocativo | suētior | suētius | suētiōrēs | suētiōra |
| Acusativo | suētiōrem | suētius | suētiōrēs | suētiōra |
| Genitivo | suētiōris | suētiōris | suētiōrum | suētiōrum |
| Dativo | suētiōrī | suētiōrī | suētiōribus | suētiōribus |
| Ablativo | suētiōre | suētiōre | suētiōribus | suētiōribus |
- 1
- Comparativo de suētus.