ancoréis
Español[editar]
ancoréis | |
pronunciación (AFI) | [aŋ.koˈɾei̯s] |
silabación | an - co - réis |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
Forma verbal[editar]
- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del presente de subjuntivo de ancorar.
- Uso: se emplea también para el imperativo negativo: «no ancoréis».
Información adicional[editar]
- Anagramas: acerinos, acornéis, arciones, arcionés, arenisco, arsénico, aserción, censoría, cesarino, conreáis, corneáis, coserían, cosieran, encoráis, enrocáis, escarnio, escorian, incoares, raciones, racionés, recosían, rociasen, ronceáis