arlote
Español[editar]
arlote | |
pronunciación (AFI) | [aɾˈlo.t̪e] |
silabación | ar-lo-te |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | o.te |
Etimología 1[editar]
Del vasco arlotea.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
arlote | arlotes |
- 1
- Persona andrajosa y harapienta de poco fuste.
- Sinónimos: desgarramantas, vagabundo.
- Ámbito: Pais Vasco
- Uso: coloquial
- Ejemplo: Tiene unas pintas que parece un arlote.
Traducciones[editar]
|