fer

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón[editar]

fer
pronunciación (AFI) [ˈf̬eːr]
1
Mutación aspirada del sustantivo colectivo per ("peras").

Catalán[editar]

fer
pronunciación falta agregar

Etimología 1[editar]

Del latín facere.

Verbo[editar]

1
Hacer.

Etimología 2[editar]

Del latín ferus.

Adjetivo[editar]

1
Fiero.

Francés[editar]

fer
pronunciación (AFI) /fɛʁ/
homófonos fersfaire

Etimología[editar]

Del latín ferrum

Sustantivo masculino[editar]

Singular Plural
fer fers
1
Hierro

Irlandés antiguo[editar]

fer
pronunciación (AFI) [fʲer]

Etimología[editar]

Del protoindoeuropeo *wihₓrós.

Sustantivo masculino[editar]

fer
Singular Plural Dual
Nominativo fer fir fer
Vocativo fir firu fer
Acusativo fer firu fer
Genitivo fir fer fer
Dativo fiur feraib feraib
1
Marido.
2
Varón.

Información adicional[editar]

Derivados en otros idiomas[editar]

La palabra del irlandés antiguo fer fue el origen de los siguientes vocablos en otras lenguas:

Manés[editar]

fer
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del irlandés antiguo fer

Sustantivo masculino[editar]

fer
Singular Plural
fer fir
1
Varón

Volapuk[editar]

fer
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo[editar]

1
Hierro

Referencias y notas[editar]