gaou
Bretón[editar]
| gaou | |
| pronunciación (AFI) | /ˈɡɔw/ |
Etimología[editar]
Adjetivo[editar]
| Mutación | Forma |
|---|---|
| Radical | gaou |
| Suave | c'haou |
Sustantivo masculino[editar]
| Mutación | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Radical |
gaou |
gevier |
| Suave |
c'haou |
c'hevier |
| Dura |
kaou |
kevier |
Información adicional[editar]
- Derivación: gaouadez, gaouiad, gaouiadenn, gaouiader, gaouiadez, gaouiadiñ, gaouiañ, gaouial, gaouiard, gaouiarder, gaouiarderezh, gaouiardez, gaouiardiñ, gaouiart, gaouiat, gaouiataer, gaouiatour, gaouiek, gaouier, gaouierez, gaouierezh, gaouiñ.
Referencias y notas[editar]
- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).