gardło
Polaco[editar]
| gardło | |
| pronunciación (AFI) | /ˈɡardwɔ/ ⓘ |
| silabación | gar-dło |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ardwɔ |
Etimología[editar]
Del protoeslavo *gъrdlo (compárese el ruso горло (gorlo), el ucraniano горло (horlo), el bielorruso горла (horla), el antiguo eslavo eclesiástico гръло (grŭlo), el búlgaro гърло (gǎrlo), el esloveno grlo, el eslovaco grlo o el checo hrdlo).
Sustantivo neutro[editar]
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
gardło | gardła |
| Genitivo (Dopełniacz) |
gardła | gardeł |
| Dativo (Celownik) |
gardłu | gardłom |
| Acusativo (Biernik) |
gardło | gardła |
| Instrumental (Narzędnik) |
gardłem | gardłami |
| Locativo (Miejscownik) |
gardle | gardłach |
| Vocativo (Wołacz) |
gardło | gardła |
- 1 Anatomía
- Garganta.
