hebenum
Latín[editar]
hebenum | |
clásico (AFI) | [ˈhɛbɛnʊ̃ˑ] |
eclesiástico (AFI) | [ˈɛːbenum] |
rima | e.be.num |
Etimología[editar]
Del griego antiguo ἔβενος
Sustantivo neutro[editar]
2.ª declinación (-um)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | hebenum | hebena |
Vocativo | hebenum | hebena |
Acusativo | hebenum | hebena |
Genitivo | hebenī | hebenōrum |
Dativo | hebenō | hebenīs |
Ablativo | hebenō | hebenīs |