laborator
Entradas similares: laboratoř
Latín[editar]
labōrātor | |
clásico (AFI) | [ɫ̪äˈbɔrät̪ɔr] |
eclesiástico (AFI) | [läˈbɔːrät̪or] |
rima | o.ra.tor |
Etimología[editar]
Sustantivo masculino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | labōrātor | labōrātōrēs |
Vocativo | labōrātor | labōrātōrēs |
Acusativo | labōrātōrem | labōrātōrēs |
Genitivo | labōrātōris | labōrātōrum |
Dativo | labōrātōrī | labōrātōribus |
Ablativo | labōrātōre | labōrātōribus |
Derivados[editar]
- Asturiano: llabrador (ast)
- Catalán: llaurador (ca)
- Español: labrador
- Gallego: labrador (gl)
- Inglés: Labrador (en)
- Friulano: lavoradôr (fur)
- Italiano: lavoratore (it)
- Occitano: laurador (oc)
- Portugués: lavrador (pt)
- Siciliano: lavuraturi (scn)
- Véneto: lavorador (vec), laorador (vec)
Rumano[editar]
laboratór | |
pronunciación (AFI) | [la.bo.ra'tor] |
grafías alternativas | лаборатор |
variantes | laboratoriu |
Etimología[editar]
Del alemán Laboratorium ("laboratorio") y del francés laboratoire ("laboratorio").1
Sustantivo neutro[editar]
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un laborator | niște laboratoare |
Genitivo– Dativo |
unui laborator | unor laboratoare |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
laboratorul | laboratoarele |
Genitivo– Dativo |
laboratorului | laboratoarelor |
Vocativo | Singular | Plural |
laboratorule laboratore |
laboratoarelor |