marlotarais
Español[editar]
marlotarais | |
pronunciación (AFI) | [maɾ.loˈt̪a.ɾai̯s] |
silabación | mar-lo-ta-rais |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
variantes | marlotaseis |
parónimos | marlotareis1 |
rima | a.ɾais |
Forma verbal[editar]
- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito imperfecto de subjuntivo de marlotar.
Referencias y notas[editar]
- ↑ futuro del subjuntivo, desusado