otsoko
Vasco[editar]
otsoko | |
pronunciación (AFI) | /o.´ts̺o.ko/ |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | otsoko | otsokoa | otsokoak |
Ergativo | otsokok | otsokoak | otsokoek |
Dativo | otsokori | otsokoari | otsokoei |
Genitivo | otsokoren | otsokoaren | otsokoen |
Comitativo | otsokorekin | otsokoarekin | otsokoekin |
Benefactivo | otsokorentzat | otsokoarentzat | otsokoentzat |
Instrumental | otsokoz | otsokoaz | otsokoez |
Inesivo | otsokorengan | otsokoarengan | otsokoengan |
Adlativo | otsokorengana | otsokoarengana | otsokoengana |
Adl. extremo | otsokorenganaino | otsokoarenganaino | otsokoenganaino |
Ac. adlativo | otsokorenganantz | otsokoarenganantz | otsokoenganantz |
Adverbial | otsokorenganako | otsokoarenganako | otsokoenganako |
Ablativo | otsokorengandik | otsokoarengandik | otsokoengandik |
Partitivo | otsokorik | - |
-
|
Prolativo | otsokotzat | - |
-
|
Etimología[editar]
Compuesto de otso ("lobo") y -ko ("de")