scabo
Latín[editar]
scabō | |
clásico (AFI) | [ˈska.boː] |
rima | a.bo |
Etimología[editar]
Del protoitálico *skaϝ-e/o- ("raspar"), y este del protoindoeuropeo *skbʰ-ro- ("raspar, cepillar"), de *skobʰi-.1 Compárese el lituano skõbti ("cepillar"), el gótico 𐍃𐌺𐌰𐌱𐌰𐌽 (skaban, "afeitar") y el alemán antiguo scaban ("cepillar").1
Verbo transitivo[editar]
presente activo scabō, presente infinitivo scabere, perfecto activo scābī (sin formas del supino).
Conjugación[editar]
Flexión de scabōtercera conjugación, perfecto con dilatación, sin raíz del supino, sin pasiva
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 541. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ 2,0 2,1 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press