Ir al contenido

ἀνήρ

De Wikcionario, el diccionario libre
ἀνήρ
clásico (AFI) [a.nɛ̌ːr] /aˈnɛːr/
koiné inicial (AFI) [aˈne̝r]
koiné final (AFI) [aˈnir]
bizantino (AFI) [aˈnir]

Etimología

[editar]

Del protoindoeuropeo *h̥₂nḗr

Sustantivo masculino

[editar]
ἀνήρ
ἀνήρ, ἀνδρός
3 declinación
Singular Dual Plural
Nominativo ἀνήρ {{{20}}} [[{{{21}}}]] οἱ ἄνδρες
Vocativo ἄνερ [[{{{22}}}]] ἄνδρες
Acusativo τόν ἄνδρα {{{23}}} [[{{{24}}}]] τούς ἄνδρας
Genitivo τοῦ ἀνδρός {{{25}}} [[{{{26}}}]] τῶν ἀνδρῶν
Dativo τῷ ἀνδρί {{{27}}} [[{{{28}}}]] τοῖς ἀνδράσί(ν)
1
Varón
2 Parentesco
Marido

Referencias y notas

[editar]