pirc'hirin
Bretón
[editar]| pirc'hirin | |
| pronunciación (AFI) | /pirˈɣiː.rĩn/ |
Etimología
[editar]Del bretón medio pirchirin.[1]
Sustantivo masculino
[editar]| Mutación | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Radical |
pirc'hirin |
pirc'hirined |
| Suave |
birc'hirin |
birc'hirined |
| Aspirada |
firc'hirin |
firc'hirined |
- 1
- Peregrino.
- Sinónimos: pirc'hirinad, pirc'hirindour.
- Femenino: pirc'hirinez.
Información adicional
[editar]- Derivación: pirc'hirinadeg, pirc'hirinadenn, pirc'hirinaj, pirc'hirinañ, pirc'hirinata, pirc'hirinded, pirc'hirinerezh.
Referencias y notas
[editar]- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)