prego

Italiano[editar]
prego | |
Pronunciación (AFI): | [ˈprɛːgo] |
Etimología[editar]
De verbo pregare.
Interjección[editar]
- 1
- De nada.
- 2
- Por favor.
- Uso: Cortesía, se usa como respuesta cortés cuando te ofrecen algo para decir que sí.
- Relacionado: per favore.
Forma verbal[editar]
- 3
- Primera persona singular de presente del indicativo de pregare: ruego.
- 4
- Primera persona singular de presente del indicativo de pregare: rezo.
Portugués[editar]
prego | |
Pronunciación (AFI): | ['prɛ.gu] |
Etimología[editar]
De verbo pregar.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
prego | pregos |
- 1
- Clavo.