rí
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Irlandés[editar]
Etimología 1[editar]
rí | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Grafía alternativa: | righ (obsoleto) |
Del irlandés antiguo rí
Sustantivo masculino[editar]
flexión indefinida | ||
---|---|---|
Caso | Singular | Plural |
Nominativo | rí | ríthe |
Vocativo | a rí | a ríthe |
Genitivo | rí | ríthe |
Dativo | rí | ríthe |
flexión definida | ||
Nominativo | an rí | na ríthe |
Genitivo | an rí | na ríthe |
Dativo | leis an rí don rí |
leis na ríthe |
- 1
- Rey.
- Ejemplos:
- 2
- Gobernante.
- Uso: Anticuado
- 3
- En el juego de ajedrez, rey.
Véase también[editar]
Etimología 2[editar]
rí | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Del irlandés antiguo rig
Sustantivo masculino[editar]
flexión indefinida | ||
---|---|---|
Caso | Singular | Plural |
Nominativo | rí | rítheacha |
Vocativo | a rí | a rítheacha |
Genitivo | rí | rítheacha |
Dativo | rí | rítheacha |
flexión definida | ||
Nominativo | an rí | na rítheacha |
Genitivo | na rí | na rítheacha |
Dativo | leis an rí don rí |
leis na rítheacha |
- 1 Anatomía.
- Antebrazo
- Hiperónimos: géag, lámh.
Irlandés antiguo[editar]
rí | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Del protocelta *rig-, a su vez del protoindoeuropeo *reg-. Compárese el galo *rix o latín rex.
Sustantivo masculino[editar]
- 1
- Rey.
- 2
- Gobernante.