bandido
Español[editar]
bandido | |
pronunciación (AFI) | [banˈdi.ðo] |
silabación | ban-di-do |
acentuación | llana |
Etimología[editar]
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | bandido | bandidos |
Femenino | bandida | bandidas |
- 3
- Por extensión, persona que engaña u obra de modo deshonesto que perjudica a otros.1
- Uso: se emplea también como adjetivo y en sentido afectivo o jocoso.
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Forma flexiva[editar]
Forma verbal[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | bandido | bandidos |
Femenino | bandida | bandidas |
- 1
- Participio de bandir.
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «bandido», Diccionario de la lengua española (2014), 23.ª ed., Edición del Tricentenario, Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.