cupidus
Latín[editar]
cupidus | |
clásico (AFI) | [ˈkʊ.pɪ.dʊs] |
rima | u.pi.dus |
Etimología[editar]
De cupiō, -ere ("desear") y el sufijo -idus.1
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | cupidus | cupida | cupidum | cupidī | cupidae | cupida |
Vocativo | cupide | cupida | cupidum | cupidī | cupidae | cupida |
Acusativo | cupidum | cupidam | cupidum | cupidōs | cupidās | cupida |
Genitivo | cupidī | cupidae | cupidī | cupidōrum | cupidārum | cupidōrum |
Dativo | cupidō | cupidae | cupidō | cupidīs | cupidīs | cupidīs |
Ablativo | cupidō | cupidā | cupidō | cupidīs | cupidīs | cupidīs |
- 3
- Ansioso de riquezas, avaricioso, codicioso.1