discupio
Latín[editar]
discupiō | |
clásico (AFI) | [dɪsˈkʊ.pɪ.oː] |
rima | u.pi.o |
Etimología[editar]
Del prefijo dis- y cupiō ("desear").12
Verbo intransitivo[editar]
presente activo discupiō, presente infinitivo discupere, perfecto activo discupīvī, supino discupītum.
- 1
- Con infinitivo: desear apasionadamente, profundamente, de todo corazón.12
Conjugación[editar]
Flexión de discupiōtercera conjugación (-io), perfecto con v, intransitivo