pes
Latín[editar]
pēs | |
clásico (AFI) | [peːs] ⓘ |
rima | es |
Etimología[editar]
Del protoitálico *pōd- o *ped-, y estos del protoindoeuropeo *pōds.1 Compárese el sánscrito पद् (pád), el griego antiguo πούς (pous) y el inglés antiguo fōt (inglés foot).1
Sustantivo masculino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | pēs | pedēs |
Vocativo | pēs | pedēs |
Acusativo | pedem | pedēs |
Genitivo | pedis | pedum |
Dativo | pedī | pedibus |
Ablativo | pede | pedibus |
- 2
- Pata.
- 3
- Pie (medida de longitud).
- 4
- Base de una montaña, suelo de un territorio.
- 5 Poesía
- Pie métrico.
Locuciones[editar]
|
Información adicional[editar]
|
|
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 462. ISBN 978-90-04-16797-1