Titan
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Alemán[editar]
Titan | |||
Pronunciación (AFI): | [tiˈtaːn]
|
Etimología[editar]
Sustantivo propio[editar]
- 1 Astronomía.
- Titán.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | der Titan, Titane
|
die Titanen
|
Genitivo | des Titanen
|
der Titanen
|
Dativo | dem Titanen
|
den Titanen
|
Acusativo | den Titanen
|
die Titanen
|
- 2 Mitología.
- Titán.
Sustantivo neutro[editar]
Singular | |
---|---|
Nominativo | das Titan |
Genitivo | des Titans |
Dativo | dem Titan |
Acusativo | das Titan |
Derivados[editar]
- Sustantivos: Titanat, Titanbearbeitung, Titanblech, Titancarbid, Titandioxid, Titaneisen, Titaneisenerz, Titanerz, Titangehäuse, Titangewinnung, Titangruppe, Titanimplantat, Titanit, Titanlegierung, Titanmineral, Titannitrid, Titanplatte, Titanpulver, Titanring, Titansalz, Titansäure, Titanschmuck, Titanschwamm, Titanstab, Titanstahl, Titantetrachlorid, Titantrichlorid, Titanverbindung, Titanvorkommen, Titanweiß, Titanwerkstoff.
- Adjetivos: titanhaltig.
Forma sustantiva[editar]
- 1
- Forma del dativo y acusativo singular de Titan.