brincoteéis
Apariencia
| brincoteéis | |
| pronunciación (AFI) | [bɾĩŋkot̪eˈejs] |
| silabación | brin-co-te-éis |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | ejs |
Forma verbal
[editar]- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del presente de subjuntivo de brincotear.
- Uso: se emplea también para el imperativo negativo: «no brincoteéis».