cailleadh
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Irlandés
cailleadh
- Pronunciación: Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino verbal[editar]
flexión indefinida | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Caso | Singular | |||||||||
Nominativo | cailleadh | |||||||||
Vocativo | a chaillte | |||||||||
Genitivo | caillte | |||||||||
Dativo | cailleadh | |||||||||
flexión definida | ||||||||||
Nominativo | an cailleadh | |||||||||
Genitivo | an chaillte | |||||||||
Dativo | leis an gcailleadh don chailleadh | |||||||||
mutación inicial | ||||||||||
|
- 1
- Sustantivo verbal de caill
- Ejemplos:
- «'Bhéarfaidh mise sin duit,' arsa an fathach, 'ach caithfidh achan rud a n-iarrfaidh mise ort a dhéanamh, sin nó an ceann a chailleadh.» Deane, Seamus; Bourke, Angela; Carpenter, Andrew; Williams, Jonathan (2002). en Angela Bourke: The Field Day anthology of Irish writing 4, Irish Women's Writing and Traditions, NYU Press, 1240. ISBN 0814799086, 9780814799086.
Forma verbal[editar]
- 3
- Forma pasiva autónoma del pretérito de indicativo de caill
Referencias y notas[editar]
- ↑ Royal Irish Academy (1913-). en eDIL project: Dictionary of the Irish Language based mainly on Old and Middle Irish materials (en inglés).