ceann

De Wikcionario, el diccionario libre

Gaélico escocés[editar]

ceann
pronunciación falta agregar

Etimología[editar]

Del irlandés antiguo cenn

Sustantivo masculino[editar]

ceann
1ª declinación indefinida
Singular Plural
Nominativo ceann cinn
Vocativo chinn cheanna
Genitivo cinn cheann
Dativo ceann cinn
1 Anatomía
Cabeza
2
Extremo o fin de un objeto.
3
Jefe

Irlandés[editar]

ceann
pronunciación (AFI) [caːn̪ˠ]
[can̪ˠ]

Etimología[editar]

Del irlandés antiguo cenn

Sustantivo masculino[editar]

ceann
Singular Plural
Nominativo ceann cinn
ceanna
Vocativo a cheann a cheanna
Genitivo cinn ceann
Dativo ceann
cionn
cinn
1 Anatomía
Cabeza
2
Extremo o fin de un objeto.
3
Unidad, uno.
  • Uso: usado para contar animales o cosas. para contar personas se usa duine en su lugar.
  • Sinónimo: aonad
  • Ejemplos:
D'imigh an buachaill amach ar an tigh phobail arís, agus fuair é féin i ngarraí álainn breá plúr, agus bhainceann do na plúir agus thug leis é. (1896) An rí nach raibh le fáil bháis.

Referencias y notas[editar]