curage
Francés[editar]
curage | |
pronunciación (AFI) | [ky.ʁaʒ] |
homófonos | curages |
Etimología[editar]
Del francés medio curage, y esto del francés antiguo curage o corage.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
curage | curages |
- 1
- Limpiadura o limpiada.
- Sinónimo: curement.
Francés antiguo[editar]
curage | |
pronunciación | falta agregar |
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | curages |
curage |
Oblicuo | curage | curages |
- 1
- Grafía alternativa de corage.
- Uso: anglonormando.
Francés medio[editar]
curage | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Del francés antiguo curage y corage.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
curage | curages |
- 1
- Limpiadura o limpiada.
Referencias y notas[editar]
- VV. AA. (1932–1935). "curage". En: Dictionnaire de l'Académie Française. París: Hachette, octava edición
Categorías:
- Francés-Español
- FR:Palabras de origen francés medio
- FR:Sustantivos
- FR:Sustantivos masculinos
- Francés antiguo-Español
- FRO:Sustantivos
- FRO:Sustantivos masculinos
- FRO:Grafías alternativas
- FRO:Términos anglonormandos
- Francés medio-Español
- FRM:Palabras de origen francés antiguo
- FRM:Sustantivos
- FRM:Sustantivos masculinos