finito
Apariencia
finito | |
pronunciación (AFI) | [fiˈni.t̪o] |
silabación | fi-ni-to |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | i.to |
Etimología 1
[editar]Del latín finitus ('finalizado'), y este participio del latín finire, del latín finis, "fin", de origen incierto, quizás cognado del latín figere, "fijar".
Adjetivo
[editar]finito ¦ plural: finitos ¦ femenino: finita ¦ femenino plural: finitas
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Etimología 2
[editar]Diminutivo de fino.
Sustantivo masculino
[editar]finito ¦ plural: finitos
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
Forma flexiva
[editar]Forma adjetiva
[editar]- 1
- Diminutivo de fino.