gaou
Bretón
[editar]| gaou | |
| pronunciación (AFI) | /ˈɡɔw/ |
Etimología
[editar]Adjetivo
[editar]| Mutación | Forma |
|---|---|
| Radical | gaou |
| Suave | c'haou |
Sustantivo masculino
[editar]| Mutación | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Radical |
gaou |
gevier |
| Suave |
c'haou |
c'hevier |
| Dura |
kaou |
kevier |
Información adicional
[editar]- Derivación: gaouadez, gaouiad, gaouiadenn, gaouiader, gaouiadez, gaouiadiñ, gaouiañ, gaouial, gaouiard, gaouiarder, gaouiarderezh, gaouiardez, gaouiardiñ, gaouiart, gaouiat, gaouiataer, gaouiatour, gaouiek, gaouier, gaouierez, gaouierezh, gaouiñ.
Referencias y notas
[editar]- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).