retoñecí
| retoñecí | |
| seseante (AFI) | [re.t̪o.ɲeˈsi] |
| no seseante (AFI) | [re.t̪o.ɲeˈθi] |
| silabación | re-to-ñe-cí |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | i |
Forma verbal
[editar]- 1
- Primera persona del singular (yo) del pretérito perfecto simple de indicativo de retoñecer.