rinc

De Wikcionario, el diccionario libre

Irlandés[editar]

rinc
pronunciación (AFI) /ˈɾˠɪɲc/

Etimología 1[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Verbo transitivo[editar]

1
Bailar.

Conjucación[editar]

rinc
primera conjugación
Formas no personales
Sustantivo verbal rince
Adjetivo verbal rincthe
Formas personales
persona singular plural pasiva
autónoma
1.ª 2.ª 3.ª 1.ª 2.ª 3.ª
indicativo
Presente rincim rinceann tú
rincir1
rinceann sé, sí rincimid rinceann sibh rinceann siad
rincid1
rinctear
Pretérito rinic mé
rinceas1
rinic tú
rincis1
rinic sé, sí rinceamar rinic sibh
rinceabhair1
rinic siad
rinceadar1
rinceadh
Pretérito imperfecto rincinn rincteá rinceadh sé, sí rincimis rinceadh sibh rincidís rinctí
Futuro rincfidh mé
rincfead1
rincfidh tú
rincfir1
rincfidh sé, sí rincfimid
rincfeam1
rincfidh sibh rincfidh siad
rincfid1
rincfear
Condicional rincfinn rincfeá rincfeadh sé, sí rincfimis rincfeadh sibh rincfidís rincfí
subjuntivo
Presente rince mé
rincead1
rince tú
rincir1
rince sé, sí rincimid rince sibh rince siad
rincid1
rinctear
Pretérito rincinn rincteá rinceadh sé, sí rincimis rinceadh sibh rincidís rinctí
Imperativo rincim rinic rinceadh sé, sí rincimis rincigí rincidís rinctear
1 dialectal

Etimología 2[editar]

Del inglés rink ("pista de hielo").

Sustantivo femenino[editar]

1 Deporte
Pista de hielo.

Referencias y notas[editar]